Статья 'Формы бытования иноконфессиональных текстов в православной книжности XVII в.: пример Речи Посполитой и России' - журнал 'Философия и культура' - NotaBene.ru
по
Меню журнала
> Архив номеров > Рубрики > О журнале > Авторы > О журнале > Требования к статьям > Редсовет > Редакция > Порядок рецензирования статей > Политика издания > Ретракция статей > Этические принципы > Политика открытого доступа > Оплата за публикации в открытом доступе > Online First Pre-Publication > Политика авторских прав и лицензий > Политика цифрового хранения публикации > Политика идентификации статей > Политика проверки на плагиат
Журналы индексируются
Реквизиты журнала

ГЛАВНАЯ > Вернуться к содержанию
Философия и культура
Правильная ссылка на статью:

Формы бытования иноконфессиональных текстов в православной книжности XVII в.: пример Речи Посполитой и России

Корзо Маргарита Анатольевна

кандидат исторических наук

старший научный сотрудник, Институт философии РАН

119991, Россия, г. Москва, ул. Волхонка, 14, оф. 420

Korzo Margarita Anatol'evna

PhD in History

senior researcher at Institute of Philosophy of the Russian Academy of Sciences

119991, Russia, Moscow, str. Volkhonka 14, of. 420

korzor@mail.ru
Другие публикации этого автора
 

 

DOI:

10.7256/2454-0757.2015.4.11679

Дата направления статьи в редакцию:

12-03-2015


Дата публикации:

29-05-2015


Аннотация: В XVII веке памятники иноконфессионального происхождения оказали важное влияние на православную книжность Речи Посполитой и Московского государства, были одним из факторов становления конфессиональной идентичности православных верующих. Доминирующие на рубеже XVI–XVII вв. протестантские влияния сменились к середине XVII в. влияниями католического богословия, которые благодаря киевским православным интеллектуалам и книжной продукции Киевской митрополии проникают на протяжении всего столетия в Москву. Перелагая, адаптируя и приноравливая иноконфессиональные памятники к родной богословской традиции, православные книжники прибегали к многообразным техникам и приемам редактирования. Эти приемы рассматриваются в статье на примере «Большого Катехизиса» (Москва, 1627) деятеля братского движения в Речи Посполитой Лаврентия Зизания Тустановского (50–60 гг. XVI – после 1634), пособия по отправлению таинства исповеди «Мир с Богом» (Киев, 1669) архимандрита Киево-Печерского монастыря Иннокентия Гизеля (ум. 1683) и рукописного пособия по догматике «Венец веры» (1670) богослова белорусского происхождения Симеона Полоцкого (1629–1680). Методологической базой исследования выступают сформулированная немецкой исторической школой (E.W. Zeeden, H. Schilling) концепция конфессионализации (Konfessionalisierung) и предложенная итальянской исследовательницей Дж. Броджи-Беркофф концепция «полиморфности» или многогранности и многоликости православной культуры конца XVI – начала XVIII вв. В статье отмечено влияние, какое «внешние» по отношению к Православию памятники оказали на становление православной конфессиональной идентичности в XVII в. При этом речь идет об идентичности лишь в том виде, в каком она поддается реконструкции именно из памятников православной книжности. Свободное использование «внешних» для Православия источников может быть свидетельством значительной открытости, того, что киевское (в бóльшей мере) и московское (в меньшей степени) Православие XVII века находилось в стадии поиска своего конфессионального облика. И этот облик сформировался в результате творческого диалога с иными конфессиональными традициями.


Ключевые слова:

Конфессионализация, православная книжность, иноконфессиональные заимствования, Россия, Речь Посполитая, Лаврентий Зизаний Тустановский, Иннокентий Гизель, Симеон Полоцкий, Евфимий Чудовский, конфессиональная идентичность

Abstract: In the 17th century memorials of other confessions made a great impact on the development of Orthodox book-publishing in Rzeczpospolita and Moscovia and were one of the factors of the development of confessional identity of Orthodox Christians. The influence of Protestantism that prevailed at the turn of the 16th and 17th centuries was replaced with the impact of Roman Catholic theology by the middle of the 17th century brought to Mosow by Kiev orthodox intellectuals and books. Orthodox bookmen adapted texts of other confessions to Orthodox tradition and used numerous editing methods and techniques. These methods are analyzed by the author of the article using the example of 'The Large Catechism' published by an activist of the 'brotherly movement' in Rzeczpospolita Lavrentiy Zizaniy Tustanovskiy (Moscow, 1627), 'Man's Peace with God' by an archmandrite of the Kiev Pechersk Lavra Innokenty Gizel (Kiev, 1669) and 'The Crown of Faith' by a Belorusian theologist Symeon Polotsky. The methodological basis of the research involves the confessionalization concept (Konfessionalisierung) introduced by the German historical school (E.W. Zeeden, H. Schilling) and the concept of 'polymorphous' Orthodox culture of the late 16th - early 18th centuries offered by an Italian researcher Giovanna Brogi Bercoff. The author of the article also emphasizes the influence of 'external', i.e. non-Orthodox memorials on the development of Orthodox confessional identity of the 17th century. However, the author refers to the identity that can be reconstructed based on the analysis of the memorials of Orthodox book-publishing. According to the author, the fact that 'external' non-Orthodox sources were widely used can be a proof that Kiev (to a greater extent) and Moscow (to a lesser extent) Orthodox Christians of the 17th century were at the stage of searching for their confessional image and that image was finally developed as a result of the creative dialogue between Orthodoxy and other confessions. 


Keywords:

Lavrentiy Zizaniy Tustanovskiy, Rzeczpospolita, Russia, borrowings from other confessions, Orthodox books, confessionalization, Innokenty Gizel, Symeon Polotsky, Evfimiy Chudovskiy, confessional identity

Библиография
1. Булычев А.А. История одной политической кампании XVII века. Законодательные акты второй половины 1620-х годов о запрете свободного распространения «литовских» печатных и рукописных книг в России. М., 2004.
2. Возняк М.С. Причинки до студiй над писаннями Лаврентiя Зизанiя // ЗНТШ. Т. 83. 1908. С. 31–88.
3. Довга Л. Система цiнностей в украïнськiй культурi XVII столiття (на прикладi теоретичноï спадщини Iнокентiя Ґiзеля). Киïв; Львiв, 2012.
4. Катехизiсъ, албо вызнанiе веры святое соборное, апостолъское, въсходнее церкви // ЧИОНЛ. 1890. Кн. 4. Приложения. С. 1–81.
5. Киселева М.С. Интеллектуальный выбор России второй половины XVII – начала XVIII века: от древнерусской книжности к европейской учености. М., 2011.
6. Корзо М.А. «Мир з Богом чоловiку» Iнокентiя Ґiзеля у контекстi католицькоï моральноï теологiï кiнця XVI – першоï половини XVII ст. // Iнокентiй Ґiзель. Вибранi твори у 3-х томах. Т. III. Киïв; Львiв, 2010. С. 195–262.
7. Корзо М.А. О некоторых изданиях Киевской митрополии в рукописном наследии Евфимия Чудовского // Славяноведение. 2014. № 2. С. 88–98.
8. Корзо М.А. Нравственное богословие Симеона Полоцкого: освоение католической традиции московскими книжниками второй половины XVII века. М., 2011.
9. Корзо М.А. Украинская и белорусская катехетическая традиция конца XVI – XVIII вв.: становление, эволюция и проблема заимствований. М., 2007.
10. Лебедев А.П. История Греко-Восточной Церкви под властью турок. От падения Константинополя (1453) до настоящего времени. Т. 2. Сергиев Посад, 1901.
11. Макарий (Булгаков). История Русской Церкви. Кн. VI. М., 1996.
12. Петр Могила. Православное исповедание веры. М., 1696.
13. Остенъ. Памятник русской духовной письменности XVII в. Казань, 1865.
14. Прение Литовскаго протопопа Лаврентия Зизания с игуменом Илиею и справщиком Григорием по поводу исправления составленнаго Лаврентием катехизиса // Летописи русской литературы и древностей, издаваемые Н. С. Тихомировым. Т. II. Отд. II. М., 1859. С. 80–99.
15. Суториус К.В. Источники по истории преподавания православного латиноязычного богословия в России в первой половине XVIII в. Дис. канд.ист. наук. СПб., 2008.
16. Флоровский Г. Пути русского богословия. Брюссель, 1982.
17. Чуба Г. Украïнськi рукописнi учительнi Євангелiя. Дослiдження, каталог, описи. Киïв; Львiв, 2011.
18. Єпископ Iнокентiй Винницький. Катихисiс або бароковий душпастирський сад / Супровiднi статтi й упорядкування Володимира i Дениса Пилиповичiв. Перемишль, 2007.
19. Bercoff G.B. Ruś, Ukraina, Ruthenia, Wielkie Księstwo Litewskie, Rzeczpospolita, Moskwa, Rosja, Europa Środkowo-Wschodnia: o wielowarstwowości i polifunkcjonalizmie kulturowym // Contributi italiani al XIII congress internacionale degli slavisti / Ed. Al. Alberti. Pisa, 2003. P. 325–387.
20. Greniuk Fr. Teologia Moralna w swej przeszłości. Sandomierz, 2006.
21. Hodana T. Między królem a carem. Kraków, 2008.
22. Korzo M.A. Die Union von Brest und die katechetische Literatur // Ostkirchliche Studien. Bd. 56. Heft. 2. 2007. S. 343–360.
23. Korzo M.A. Polski przekład katechizmu Jakuba Ledesmy TJ i jego wpływ na tradycję unicką w XVII w. // Odrodzenie i Reformacja w Polsce. T. XLVIII. 2004. S. 149–159.
24. Korzo M.A. W sprawie jednego z XVI-wiecznych katechizmów kalwińskich w Rzeczpospolitej // Odrodzenie i Reformacja w Polsce. T. LI. 2007. S. 177–198.
25. Kriegseisen W. Stosunki wyznaniowe w relacjach państwo – kościół między reformacją a oświeceniem (Rzesza Niemiecka – Niderlandy Północne – Rzeczpospolita polsko-litewska). Warszawa, 2010.
26. Melnyk M. Spór o zbawienie. Zagadnienia soteriologiczne w świetle prawosławnyc projektów unijnych powstałych w Rzeczypospolitej (koniec XVI – połowa XVII wieku). Olsztyn, 2001.
27. Moritz A., Müller H.-J., Pohlig M. Konfesjonalizacja Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku? // Kwartalnik Historyczny. R. CVIII. 2001. № 1. S. 37–46.
28. Niedźwiedź J. Kultura literacta Wilna (1323–1655). Retoryczna organizacja miasta. Kraków, 2012.
References
1. Bulychev A.A. Istoriya odnoi politicheskoi kampanii XVII veka. Zakonodatel'nye akty vtoroi poloviny 1620-kh godov o zaprete svobodnogo rasprostraneniya «litovskikh» pechatnykh i rukopisnykh knig v Rossii. M., 2004.
2. Voznyak M.S. Prichinki do studii nad pisannyami Lavrentiya Zizaniya // ZNTSh. T. 83. 1908. S. 31–88.
3. Dovga L. Sistema tsinnostei v ukraïns'kii kul'turi XVII stolittya (na prikladi teoretichnoï spadshchini Inokentiya Ґizelya). Kiïv; L'viv, 2012.
4. Katekhizis'', albo vyznanie very svyatoe sobornoe, apostol''skoe, v''skhodnee tserkvi // ChIONL. 1890. Kn. 4. Prilozheniya. S. 1–81.
5. Kiseleva M.S. Intellektual'nyi vybor Rossii vtoroi poloviny XVII – nachala XVIII veka: ot drevnerusskoi knizhnosti k evropeiskoi uchenosti. M., 2011.
6. Korzo M.A. «Mir z Bogom choloviku» Inokentiya Ґizelya u konteksti katolits'koï moral'noï teologiï kintsya XVI – pershoï polovini XVII st. // Inokentii Ґizel'. Vibrani tvori u 3-kh tomakh. T. III. Kiïv; L'viv, 2010. S. 195–262.
7. Korzo M.A. O nekotorykh izdaniyakh Kievskoi mitropolii v rukopisnom nasledii Evfimiya Chudovskogo // Slavyanovedenie. 2014. № 2. S. 88–98.
8. Korzo M.A. Nravstvennoe bogoslovie Simeona Polotskogo: osvoenie katolicheskoi traditsii moskovskimi knizhnikami vtoroi poloviny XVII veka. M., 2011.
9. Korzo M.A. Ukrainskaya i belorusskaya katekheticheskaya traditsiya kontsa XVI – XVIII vv.: stanovlenie, evolyutsiya i problema zaimstvovanii. M., 2007.
10. Lebedev A.P. Istoriya Greko-Vostochnoi Tserkvi pod vlast'yu turok. Ot padeniya Konstantinopolya (1453) do nastoyashchego vremeni. T. 2. Sergiev Posad, 1901.
11. Makarii (Bulgakov). Istoriya Russkoi Tserkvi. Kn. VI. M., 1996.
12. Petr Mogila. Pravoslavnoe ispovedanie very. M., 1696.
13. Osten''. Pamyatnik russkoi dukhovnoi pis'mennosti XVII v. Kazan', 1865.
14. Prenie Litovskago protopopa Lavrentiya Zizaniya s igumenom Ilieyu i spravshchikom Grigoriem po povodu ispravleniya sostavlennago Lavrentiem katekhizisa // Letopisi russkoi literatury i drevnostei, izdavaemye N. S. Tikhomirovym. T. II. Otd. II. M., 1859. S. 80–99.
15. Sutorius K.V. Istochniki po istorii prepodavaniya pravoslavnogo latinoyazychnogo bogosloviya v Rossii v pervoi polovine XVIII v. Dis. kand.ist. nauk. SPb., 2008.
16. Florovskii G. Puti russkogo bogosloviya. Bryussel', 1982.
17. Chuba G. Ukraïns'ki rukopisni uchitel'ni Єvangeliya. Doslidzhennya, katalog, opisi. Kiïv; L'viv, 2011.
18. Єpiskop Inokentii Vinnits'kii. Katikhisis abo barokovii dushpastirs'kii sad / Suprovidni statti i uporyadkuvannya Volodimira i Denisa Pilipovichiv. Peremishl', 2007.
19. Bercoff G.B. Ruś, Ukraina, Ruthenia, Wielkie Księstwo Litewskie, Rzeczpospolita, Moskwa, Rosja, Europa Środkowo-Wschodnia: o wielowarstwowości i polifunkcjonalizmie kulturowym // Contributi italiani al XIII congress internacionale degli slavisti / Ed. Al. Alberti. Pisa, 2003. P. 325–387.
20. Greniuk Fr. Teologia Moralna w swej przeszłości. Sandomierz, 2006.
21. Hodana T. Między królem a carem. Kraków, 2008.
22. Korzo M.A. Die Union von Brest und die katechetische Literatur // Ostkirchliche Studien. Bd. 56. Heft. 2. 2007. S. 343–360.
23. Korzo M.A. Polski przekład katechizmu Jakuba Ledesmy TJ i jego wpływ na tradycję unicką w XVII w. // Odrodzenie i Reformacja w Polsce. T. XLVIII. 2004. S. 149–159.
24. Korzo M.A. W sprawie jednego z XVI-wiecznych katechizmów kalwińskich w Rzeczpospolitej // Odrodzenie i Reformacja w Polsce. T. LI. 2007. S. 177–198.
25. Kriegseisen W. Stosunki wyznaniowe w relacjach państwo – kościół między reformacją a oświeceniem (Rzesza Niemiecka – Niderlandy Północne – Rzeczpospolita polsko-litewska). Warszawa, 2010.
26. Melnyk M. Spór o zbawienie. Zagadnienia soteriologiczne w świetle prawosławnyc projektów unijnych powstałych w Rzeczypospolitej (koniec XVI – połowa XVII wieku). Olsztyn, 2001.
27. Moritz A., Müller H.-J., Pohlig M. Konfesjonalizacja Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku? // Kwartalnik Historyczny. R. CVIII. 2001. № 1. S. 37–46.
28. Niedźwiedź J. Kultura literacta Wilna (1323–1655). Retoryczna organizacja miasta. Kraków, 2012.
Ссылка на эту статью

Просто выделите и скопируйте ссылку на эту статью в буфер обмена. Вы можете также попробовать найти похожие статьи


Другие сайты издательства:
Официальный сайт издательства NotaBene / Aurora Group s.r.o.